Metoda wyzwalania inercyjnego
Opierając się na założeniu, że istnieje przybliżona równowaga pomiędzy obciążeniem zewnętrznym a siłą bezwładności, metoda zwalniania bezwładności jest metodą uzyskania siły blokującej generowanej podczas zamykania i przewidywania trwałości zmęczeniowej otwieranej i zamykającej części nadwozia. Stosując metodę zwalniania bezwładnościowego, należy zapewnić częstotliwość drgań własnych części zamykającej pierwszego rzędu, aby wyeliminować możliwość rezonansu strukturalnego. Po drugie, siła blokowania jest obliczana na podstawie siły bezwładności w procesie zamykania. Aby zapewnić dokładność symulacji, metodę zwalniania bezwładnościowego należy porównać z danymi historycznymi w celu określenia obciążenia blokującego. Na koniec oceniono wyniki naprężenia-odkształcenia i przewidywano trwałość zmęczeniową blachy metodą zmęczenia odkształceniowego.
Model analityczny stosowany w metodzie wyzwalania inercyjnego obejmuje samozamykacze (Clousre in White) zawierające wyłącznie blachę i proste akcesoria, takie jak uszczelki, odbojniki, szkło, zawiasy itp. Pozostałe akcesoria można zastąpić punktami masowymi. Poniższy rysunek przedstawia typowy model oceny wyników naprężenia-odkształcenia przy użyciu metody zwalniania bezwładnościowego.
