Żarówka to rodzaj źródła światła elektrycznego, które sprawia, że przewodnik staje się gorący i jasny po przepłynięciu przez niego prądu. Żarówka to źródło światła elektrycznego wykonane zgodnie z zasadą promieniowania cieplnego. Najprostszym rodzajem żarówki jest przepuszczanie wystarczającej ilości prądu przez żarnik, aby stała się żarowa, ale żarówka będzie miała krótką żywotność.
Największą różnicą między żarówkami halogenowymi a żarówkami żarowymi jest to, że szklana powłoka lampy halogenowej jest wypełniona gazem elementarnym halogenowym (zwykle jodem lub bromem), który działa w następujący sposób: Gdy żarnik się nagrzewa, atomy wolframu odparowują i przesuwają się w kierunku ścianki szklanej rurki. Gdy zbliżają się do ścianki szklanej rurki, para wolframu jest schładzana do około 800℃ i łączy się z atomami halogenu, tworząc halogenek wolframu (jodek wolframu lub bromek wolframu). Halogenek wolframu nadal przesuwa się w kierunku środka szklanej rurki, wracając do utlenionego żarnika. Ponieważ halogenek wolframu jest bardzo niestabilnym związkiem, jest podgrzewany i rozkładany ponownie na parę halogenową i wolfram, który następnie osadza się na żarniku, aby zrekompensować parowanie. Dzięki temu procesowi recyklingu żywotność żarnika jest nie tylko znacznie wydłużona (prawie czterokrotnie większa niż w przypadku tradycyjnej żarówki), ale także dlatego, że żarnik może pracować w wyższej temperaturze, co pozwala uzyskać większą jasność, wyższą temperaturę barwową i wyższą wydajność świetlną.
Jakość i wydajność lamp i reflektorów samochodowych ma duże znaczenie dla bezpieczeństwa pojazdów mechanicznych. W naszym kraju normy krajowe zostały opracowane zgodnie z normami Europejskiej Komisji Gospodarczej już w 1984 r., a wykrywanie parametrów rozkładu światła lamp jest jednym z najważniejszych.