Charakterystyka wejściowa i wyjściowa wzmacniacza próżniowego. Na każdej krzywej jest punkt fleksji odpowiadający różnym stopniu próżniowym na rysunku, zwanym maksymalnym punktem asystowania mocy, to znaczy punktu, w którym różnica ciśnienia działająca na przeponę serwotwową osiąga maksimum wraz ze wzrostem siły wejściowej. Od tego momentu wzrost siły wyjściowej jest równy wzrostowi siły wejściowej.
Według QC/T307-1999 „Warunki techniczne dla wzmacniacza próżniowego”, stopień próżni źródła próżniowego podczas testu wynosi 66,7 ± 1,3 kPa (500 ± 10 mmHg). Charakterystyka wejściowa i wyjściowa wzmacniacza próżniowego są wstępnie określone metodą obliczeniową. Zgodnie z zasadą roboczą wzmacniacza próżniowego można zbliżać dwa charakterystyczne parametry na krzywej charakterystycznej: siła wejściowa odpowiadająca maksymalnego punktu mocy i sumę; Stosunek siły wyjściowej do siły wejściowej przed maksymalnym punktem mocy, a mianowicie stosunek mocy
