Pneumatyczny:
Amortyzator pneumatyczny to nowy typ amortyzatora rozwijany od lat 60-tych XX wieku. Model użytkowy charakteryzuje się tym, że w dolnej części lufy cylindra zamontowany jest pływający tłok, a zamknięta komora gazowa utworzona przez pływający tłok i jeden koniec lufy cylindra jest wypełniona azotem pod wysokim ciśnieniem. Na pływającym tłoku zamontowany jest pierścień typu O-ring o dużym przekroju, który całkowicie oddziela olej i gaz. Tłok roboczy wyposażony jest w zawór sprężający i zawór rozprężny, które wraz z prędkością ruchu zmieniają pole przekroju poprzecznego kanału. Gdy koło podskakuje w górę i w dół, tłok roboczy amortyzatora porusza się w przód i w tył w płynie olejowym, co powoduje różnicę ciśnień oleju pomiędzy górną komorą a dolną komorą tłoka roboczego, a olej pod ciśnieniem będzie się otwierał zawór sprężający i zawór rozprężny i przepływają tam i z powrotem. Ponieważ zawór wytwarza dużą siłę tłumiącą olej pod ciśnieniem, wibracje są tłumione.
Hydrauliczny:
Amortyzator hydrauliczny jest szeroko stosowany w układzie zawieszenia samochodu. Zasada jest taka, że gdy rama i oś poruszają się do przodu i do tyłu, a tłok porusza się do przodu i do tyłu w cylindrze amortyzatora, olej w obudowie amortyzatora będzie wielokrotnie przepływał z wewnętrznej wnęki do innej wewnętrznej wnęki przez pewien wąskie pory. W tym czasie tarcie pomiędzy cieczą a ścianką wewnętrzną oraz tarcie wewnętrzne cząsteczek cieczy tworzy siłę tłumiącą drgania.
Amortyzator samochodowy jest taki, jak jego nazwa. Rzeczywista zasada nie jest uciążliwa, to znaczy osiągnięcie efektu „amortyzacji”. Samochodowe układy zawieszenia są zwykle wyposażone w amortyzatory, a dwukierunkowe cylindryczne amortyzatory są szeroko stosowane w samochodach. Bez amortyzatora nie można kontrolować odbicia sprężyny. Gdy samochód napotka wyboistą drogę, spowoduje poważne odbicie. Podczas pokonywania zakrętów spowoduje to również utratę przyczepności i toru jazdy opony z powodu wibracji sprężyny w górę i w dół
