Skraplacz działa poprzez przepuszczanie gazu przez długą rurkę (zwykle zwiniętą w elektromagnes), umożliwiając ucieczkę ciepła do otaczającego powietrza. Metale takie jak miedź dobrze przewodzą ciepło i często są używane do transportu pary. Aby poprawić wydajność skraplacza, do rur często dodaje się radiatory o doskonałej wydajności przewodzenia ciepła, aby zwiększyć powierzchnię rozpraszania ciepła i przyspieszyć rozpraszanie ciepła, a konwekcja powietrza jest przyspieszana przez wentylator w celu odebrania ciepła. Zasada chłodzenia ogólnej lodówki polega na tym, że sprężarka spręża czynnik roboczy z gazu o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu do gazu o wysokiej temperaturze i wysokim ciśnieniu, a następnie skrapla się w cieczy o średniej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem przez skraplacz. Po zdławieniu przepustnicy staje się cieczą o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu. Ciekłe medium robocze o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu kierowane jest do parownika, gdzie parownik pochłania ciepło i odparowuje, tworząc parę niskotemperaturową i niskociśnieniową, która jest ponownie transportowana do sprężarki, kończąc w ten sposób cykl chłodniczy. Jednostopniowy układ chłodniczy ze sprężaniem pary składa się z czterech podstawowych elementów: sprężarki chłodniczej, skraplacza, przepustnicy i parownika. Są one kolejno łączone rurami, tworząc zamknięty system. Czynnik chłodniczy stale krąży w układzie, zmienia swój stan i wymienia ciepło ze światem zewnętrznym
