Skraplacz działa poprzez przepuszczanie gazu przez długą rurę (zwykle zwiniętą w elektromagnes), umożliwiając ucieczkę ciepła do otaczającego powietrza. Metale takie jak miedź dobrze przewodzą ciepło i są często używane do transportu pary. Aby zwiększyć wydajność skraplacza, do rur często dodaje się radiatory o doskonałych parametrach przewodzenia ciepła, aby zwiększyć powierzchnię rozpraszania ciepła w celu przyspieszenia rozpraszania ciepła, a konwekcja powietrza jest przyspieszana przez wentylator w celu odprowadzenia ciepła. Zasada chłodzenia ogólnej lodówki polega na tym, że sprężarka spręża medium robocze z gazu o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu do gazu o wysokiej temperaturze i wysokim ciśnieniu, a następnie skrapla się do cieczy o średniej temperaturze i wysokim ciśnieniu przez skraplacz. Po dławieniu zaworu dławiącego staje się cieczą o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu. Medium robocze cieczy o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu jest przesyłane do parownika, gdzie parownik pochłania ciepło i odparowuje do pary o niskiej temperaturze i niskim ciśnieniu, która jest ponownie transportowana do sprężarki, kończąc w ten sposób cykl chłodzenia. Jednostopniowy układ chłodniczy ze sprężaniem pary składa się z czterech podstawowych komponentów: sprężarki chłodniczej, skraplacza, przepustnicy i parownika. Są one kolejno połączone rurami, tworząc zamknięty układ. Czynnik chłodniczy stale krąży w układzie, zmienia swój stan i wymienia ciepło ze światem zewnętrznym.
