Zasada działania hamulca opiera się głównie na tarciu, zastosowaniu klocków hamulcowych i tarczy hamulcowej (bębna), opon oraz tarcia o podłoże. Energia kinetyczna pojazdu zostanie po tarciu zamieniona na energię cieplną, a samochód się zatrzyma. Dobry i skuteczny układ hamulcowy musi zapewniać stabilną, wystarczającą i kontrolowaną siłę hamowania oraz mieć dobre przenoszenie hydrauliczne i zdolność odprowadzania ciepła, aby zapewnić, że siła wywierana przez kierowcę z pedału hamulca może zostać w pełni i skutecznie przeniesiona na pompę główną i pomp pomocniczych i uniknąć awarii hydraulicznych oraz uszkodzeń hamulców spowodowanych wysoką temperaturą. Istnieją hamulce tarczowe i hamulce bębnowe, ale oprócz korzyści finansowych hamulce bębnowe są znacznie mniej skuteczne niż hamulce tarczowe.
tarcie
„Tarcie” odnosi się do oporu ruchu pomiędzy powierzchniami styku dwóch obiektów znajdujących się w ruchu względnym. Wielkość siły tarcia (F) jest proporcjonalna do iloczynu współczynnika tarcia (μ) i pionowego nadciśnienia (N) na powierzchni siły tarcia, wyrażonego wzorem fizycznym: F=μN. W przypadku układu hamulcowego: (μ) odnosi się do współczynnika tarcia pomiędzy klockiem hamulcowym a tarczą hamulcową, a N jest siłą wywieraną na pedał hamulca przez tłoczek zacisku hamulcowego na klocek hamulcowy. Im większy współczynnik tarcia wytwarzany przez tarcie, tym większe jest tarcie, ale współczynnik tarcia między klockiem hamulcowym a tarczą będzie się zmieniać z powodu wysokiego ciepła wytwarzanego przez tarcie, to znaczy współczynnik tarcia (μ) zmienia się wraz z temperatura, każdy rodzaj klocka hamulcowego ze względu na różne materiały i inną krzywą współczynnika tarcia, więc różne klocki hamulcowe będą miały różną optymalną temperaturę roboczą, a także odpowiedni zakres temperatur roboczych, o tym każdy musi wiedzieć przy zakupie klocków hamulcowych.
Przeniesienie siły hamowania
Siła wywierana przez tłoczek zacisku hamulcowego na klocek hamulcowy nazywana jest siłą pedału. Po zwiększeniu siły nacisku kierowcy na pedał hamulca przez dźwignię mechanizmu pedału, siła jest wzmacniana przez zwiększenie mocy podciśnienia z wykorzystaniem zasady różnicy ciśnień podciśnienia w celu popchnięcia głównej pompy hamulcowej. Ciśnienie cieczy wytwarzane przez główną pompę hamulca wykorzystuje efekt przenoszenia mocy nieściśliwej cieczy, która jest przekazywana do każdej pompy pomocniczej przez przewód hamulcowy, a „zasada PASCALA” służy do wzmacniania ciśnienia i popychania tłoka pompy pomocniczej. pompa wywierająca siłę na klocek hamulcowy. Prawo Pascala odnosi się do faktu, że ciśnienie cieczy w zamkniętym pojemniku jest wszędzie takie samo.
Nacisk uzyskuje się dzieląc przyłożoną siłę przez obszar naprężenia. Gdy ciśnienie jest równe, efekt wzmocnienia mocy można uzyskać zmieniając proporcje powierzchni przyłożonej i obciążonej (P1=F1/A1=F2/A2=P2). W przypadku układów hamulcowych stosunek całkowitej pompy do ciśnienia pompy pomocniczej jest stosunkiem powierzchni tłoka pompy całkowitej do powierzchni tłoka pompy pomocniczej.
