W trakcie jazdy samochód musi często zmieniać kierunek jazdy zgodnie z woli kierowcy, czyli tak zwane sterowanie samochodem. Jeśli chodzi o pojazdy kołowe, sposobem na uświadomienie sobie kierownicy pojazdu jest to, że kierowca produkuje koła (koła kierownicze) na osi kierownicy (zwykle przedniej osi) pojazdu odchylają określony kąt w stosunku do osi podłużnej pojazdu przez zestaw specjalnie zaprojektowanych mechanizmów. Gdy samochód jedzie w linii prostej, na kierownicy często wpływa siła interferencyjna na powierzchni drogi i automatycznie odchyla się w celu zmiany kierunku jazdy. W tej chwili kierowca może również użyć tego mechanizmu do odchylenia kierownicy w przeciwnym kierunku, aby przywrócić oryginalny kierunek jazdy samochodu. Ten zestaw specjalnych instytucji używanych do zmiany lub przywrócenia kierunku jazdy samochodu nazywany jest układem sterującym samochodem (powszechnie znanym jako układ kierowniczy samochodu). Dlatego funkcją układu sterującego samochodem jest zapewnienie, że samochód może być kierowany i napędzany zgodnie z wolą kierowcy. [1]
Transmisja edytowania zasady budowy
Systemy sterujące samochodem są podzielone na dwie kategorie: mechaniczne układy kierownicze i systemy wspomagania kierownicy.
Mechaniczny układ kierowniczy
Mechaniczny układ kierowniczy wykorzystuje siłę fizyczną kierowcy jako energię kierowniczą, w której wszystkie części transmisji siły są mechaniczne. Mechaniczny układ kierowniczy składa się z trzech części: mechanizmu sterowania kierownictwem, sprzętu kierowniczego i mechanizmu przekładni kierownicy.
Rycina 1 pokazuje schemat składu i układu mechanicznego układu kierowniczego. Po odwróceniu pojazdu kierowca nakłada moment sterujący do kierownicy 1. Ten moment obrotowy jest wprowadzany do przekładni kierownicy 5 przez wał kierowniczy 2, złącze uniwersalne kierownicy 3 i wałek kierowniczy 4. Moment obrotowy wzmocniony przez koło kierownicze i ruch po spowolnieniu są przenoszone na ramię wahacza 6, a następnie przenoszone do układu kierowniczego 8 przymocowane na lewym kolorze kierowniczym 9 przez prosty pręt kierowniczy 7, tak aby lewy kadykoł kierownicy i lewy knebel kierujący są przenoszone. Odchylona kierownica. W celu odchylenia właściwego skokowego skokowego 13 i odpowiedniej kierownicy obsługuje odpowiadające kąty, podano również trapez kierowniczy. Trapez kierowniczy składa się z trapezoidalnych ramion 10 i 12 ustalonych na kłykciom lewym i prawym kierownicy oraz pręta kierownicy 11, której końce są połączone ramionami trapezoidalnymi za pomocą zawiasów kulowych.
Ryc. 1 Schemat składu i układu mechanicznego układu sterującego
Ryc. 1 Schemat składu i układu mechanicznego układu sterującego
Seria komponentów i części od kierownicy do wału przekładni kierownicy należą do mechanizmu kontroli kierownicy. Seria komponentów i części (z wyłączeniem kostek kierowniczych) od ramion kołowy do trapezu kierownicy należy do mechanizmu przekładni kierownicy.
System wspomagania kierownicy
Układ wspomagania kierownicy to układ kierowniczy, który wykorzystuje zarówno siłę fizyczną kierowcy, jak i moc silnika jako energię kierowniczą. W normalnych okolicznościach kierowca zapewnia tylko niewielką część energii wymaganej do sterowania samochodem, a większość z nich jest dostarczana przez silnik za pośrednictwem urządzenia wspomagania kierownicy. Jednak gdy urządzenie wspomagania kierownicy nie powiedzie się, kierowca powinien być ogólnie w stanie niezależnie podejmować zadanie sterowania pojazdem. Dlatego system wspomagania kierownicy powstaje poprzez dodanie zestawu urządzeń wspomagania kierownicy na podstawie mechanicznego układu kierowniczego.
W przypadku pojazdu ciężkiego o maksymalnej całkowitej masie przekraczającej 50T, po awarii urządzenia do wspomagania kierownicy siła przyłożona przez kierowcę do sterownika przez mechaniczny pociąg napędowy jest wystarczający, aby odchylić kierownicę, aby osiągnąć kierownictwo. Dlatego wspomaganie takich pojazdów powinno być szczególnie niezawodne.
Ryc. 2 Schemat składu hydraulicznego układu wspomagania kierownicy
Ryc. 2 Schemat składu hydraulicznego układu wspomagania kierownicy
FIGA. 2 jest schematycznym schematem pokazującym skład hydraulicznego układu wspomagania kierownicy i układ rur hydraulicznego urządzenia wspomagania kierownicy. Komponenty należące do urządzenia wspomagania kierownicy to: zbiornik oleju kierownicy 9, pompa oleju kierownicy 10, zawór sterujący kierownicy 5 i cylinder mocy kierownicy 12. Gdy kierowca obraca kierownicę 1 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (lewy układ kierowniczy), ramię wahacza 7 napędza prosty pręt sterujący 6, aby poruszać się do przodu. Siła ciągnięcia prostej pręta krawata działa na ramię sknuckie 4 i jest przekazywana do trapezoidalnego ramienia 3 i pręta kierownicy 11, tak że porusza się w prawo. Jednocześnie pręt prosty kierownicy napędza również zawór szkiełkowy w zaworze sterującym kierownicy 5, tak że prawa komora cylindra mocy kierownicy 12 jest podłączona do zbiornika oleju kierownicy z zerowym ciśnieniem powierzchni cieczy. Olej pod wysokim ciśnieniem pompy olejowej 10 wchodzi do lewej wnęki cylindra kierownicy, więc w prawo hydrauliczna siła na tłoku cylindra mocy kierownicy wywierana jest na krawatowy pręt 11 przez pręt pchnięty, co również powoduje, że porusza się po prawej stronie. W ten sposób mały moment sterujący nakładany przez kierowcę na kierownicę może pokonać moment obrotowy oporu kierownicy działający na kierownicy przy ziemi.
