Do oceny wytrzymałości strukturalnej części zamykających nadwozie stosuje się metodę dynamiki wielobryłowej. Część korpusową uważa się za korpus sztywny, a części zamykające określa się jako korpus elastyczny. Stosując analizę dynamiczną wielu ciał w celu uzyskania obciążenia kluczowych części, można uzyskać odpowiednie właściwości naprężenia i odkształcenia, aby ocenić jego trwałość. Jednakże, biorąc pod uwagę nieliniową charakterystykę obciążenia i odkształcenia mechanizmu zamka, listwy uszczelniającej i bloku buforowego, często potrzebna jest duża ilość wstępnych danych testowych w celu wsparcia i porównania, co jest zadaniem niezbędnym do dokładnej oceny trwałości konstrukcji zamknięcia nadwozia poprzez przy użyciu metody dynamicznej wielu ciał.
Metoda nieliniowa przejściowa
Model elementów skończonych stosowany w nieliniowej symulacji stanów przejściowych jest najbardziej wszechstronny i obejmuje samą część zamykającą oraz powiązane akcesoria, takie jak uszczelka, mechanizm zamka drzwi, blok buforowy, słup pneumatyczny/elektryczny itp., a także uwzględnia pasujące części korpus w kolorze białym. Przykładowo w procesie analizy SLAM osłony przedniej badana jest także trwałość elementów blaszanych karoserii takich jak belka górna zbiornika na wodę czy wspornik reflektora.
