Typowe wady i jak im zapobiegać?
Typowe wady występujące w produkcji tarcz hamulcowych: dziura powietrzna, porowatość skurczowa, dziura piaskowa itp.; Grafit średni i rodzajowy w strukturze metalograficznej przekracza normę, czyli normę ilości węglików; Zbyt wysoka twardość Brinella prowadzi do trudności w obróbce lub nierównej twardości; Struktura grafitu jest gruba, właściwości mechaniczne nie odpowiadają standardom, chropowatość po obróbce jest niska, a od czasu do czasu pojawia się również wyraźna porowatość na powierzchni odlewu.
1. Tworzenie się i zapobieganie powstawaniu dziur powietrznych: dziury powietrzne są jedną z najczęstszych wad odlewów tarcz hamulcowych. Części tarcz hamulcowych są małe i cienkie, prędkość chłodzenia i krzepnięcia jest duża, a ryzyko wytrącania się otworów powietrznych i reaktywnych otworów powietrznych jest niewielkie. Rdzeń piaskowy wiążący olej tłuszczowy wytwarza duże ilości gazu. Jeśli zawartość wilgoci w formie jest wysoka, te dwa czynniki często prowadzą do inwazyjnych porów w odlewie. Stwierdzono, że jeśli zawartość wilgoci w masie formierskiej przekracza, ilość złomu porowatego znacznie wzrasta; W niektórych odlewach z cienkim rdzeniem piaskowym często pojawiają się zadławienia (pory zatykające) i pory powierzchniowe (łuski). W przypadku stosowania metody gorącego rdzenia z piaskiem pokrytym żywicą, pory są szczególnie poważne ze względu na duże wytwarzanie gazu; Ogólnie rzecz biorąc, tarcza hamulcowa z grubym rdzeniem piaskowym rzadko ma wady otworów wentylacyjnych;
2. Tworzenie otworu powietrznego: gaz wytwarzany przez piaskowy rdzeń tarczy odlewanej w tarczy hamulcowej w wysokiej temperaturze przepływa poziomo na zewnątrz lub do wewnątrz przez szczelinę piaskową rdzenia w normalnych warunkach. Rdzeń piaskowy dysku staje się cieńszy, droga gazu staje się węższa, a opór przepływu wzrasta. W jednym przypadku, gdy roztopione żelazo szybko zanurzy rdzeń piaskowy dysku, wytryśnie duża ilość gazu; Lub w pewnym miejscu kontakt stopionego żelaza o wysokiej temperaturze z masą piasku o dużej zawartości wody (nierównomierne mieszanie piasku), powodując eksplozję gazu, dławiący ogień i tworzenie dławiących porów; W innym przypadku utworzony gaz pod wysokim ciśnieniem przedostaje się do roztopionego żelaza, unosi się w górę i ucieka. Gdy forma nie będzie w stanie wyładować go na czas, gaz rozprzestrzeni się w warstwę gazu pomiędzy roztopionym żelazem a dolną powierzchnią górnej formy, zajmując część przestrzeni na górnej powierzchni dysku. Jeśli roztopione żelazo krzepnie lub lepkość jest duża i traci płynność, przestrzeń zajmowana przez gaz nie może zostać ponownie wypełniona, pozostawi pory powierzchniowe. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli gaz wytwarzany przez rdzeń nie może unieść się w górę i uciec przez roztopione żelazo na czas, pozostanie na górnej powierzchni dysku, czasami odsłonięty jako pojedynczy por, czasami odsłonięty po śrutowaniu w celu usunięcia zgorzeliny tlenkowej, i czasami spotykane po obróbce, co powoduje stratę godzin przetwarzania. Gdy rdzeń tarczy hamulcowej jest gruby, przedostanie się stopionego żelaza przez rdzeń tarczy i zanurzenie jej w wodzie zajmuje dużo czasu. Przed zanurzeniem gaz wytwarzany przez rdzeń ma więcej czasu na swobodny przepływ do górnej powierzchni rdzenia przez szczelinę piaskową, a opory przepływu na zewnątrz lub do wewnątrz w kierunku poziomym są również niewielkie. Dlatego rzadko tworzą się defekty porów powierzchniowych, ale mogą również wystąpić pojedyncze izolowane pory. Oznacza to, że pomiędzy grubością a grubością rdzenia piaskowego istnieje rozmiar krytyczny umożliwiający utworzenie porów dławiących lub porów powierzchniowych. Gdy grubość rdzenia piaskowego będzie mniejsza niż ten rozmiar krytyczny, pojawi się poważna tendencja do powstawania porów. Ten wymiar krytyczny zwiększa się wraz ze wzrostem wymiaru promieniowego tarczy hamulcowej i ścieńczeniem rdzenia tarczy. Temperatura jest ważnym czynnikiem wpływającym na porowatość. Stopione żelazo wchodzi do wnęki formy z wlewu wewnętrznego, omija środkowy rdzeń podczas napełniania dysku i spotyka się naprzeciwko wlewu wewnętrznego. Ze względu na stosunkowo długi proces temperatura spada bardziej, a lepkość odpowiednio wzrasta, efektywny czas unoszenia się pęcherzyków i ich rozładowania jest krótki, a stopione żelazo krzepnie przed całkowitym rozładowaniem gazu, więc pory są łatwe do usunięcia zdarzać się. Dlatego też efektywny czas unoszenia się pęcherzyków i ich rozładowania można wydłużyć poprzez zwiększenie temperatury stopionego żelaza na tarczy znajdującej się naprzeciw wlewu wewnętrznego.
