Najczęstsze wady i jak im zapobiegać?
Typowe wady w produkcji tarcz hamulcowych: otwory powietrzne, porowatość skurczowa, otwory piaskowe itp.; Średnia i rodzaj grafitu w strukturze metalograficznej przekraczają normę lub normę ilości węglika; Zbyt wysoka twardość Brinella utrudnia obróbkę lub powoduje nierównomierną twardość; Struktura grafitu jest gruba, właściwości mechaniczne nie spełniają norm, chropowatość jest słaba po obróbce, a od czasu do czasu pojawia się również widoczna porowatość na powierzchni odlewu.
1. Tworzenie i zapobieganie powstawaniu otworów wentylacyjnych: otwory wentylacyjne są jedną z najczęstszych wad odlewów tarcz hamulcowych. Części tarcz hamulcowych są małe i cienkie, szybkość chłodzenia i krzepnięcia jest duża, a prawdopodobieństwo powstawania otworów wentylacyjnych i reaktywnych otworów wentylacyjnych jest niewielkie. Rdzeń piaskowy spoiwa tłuszczowo-olejowego generuje duże ilości gazu. Jeśli zawartość wilgoci w formie jest wysoka, te dwa czynniki często prowadzą do powstawania inwazyjnych porów w odlewie. Stwierdzono, że jeśli zawartość wilgoci w piasku formierskim przekracza tę wartość, wskaźnik złomu porowatości znacznie wzrasta; W niektórych cienkich odlewach rdzeni piaskowych często pojawiają się dławiki (pory dławiące) i pory powierzchniowe (łuskanie). Gdy stosowana jest metoda gorącej rdzeniówki piaskowej powlekanej żywicą, pory są szczególnie poważne ze względu na dużą generację gazu; Zasadniczo tarcza hamulcowa z grubym rdzeniem piaskowym rzadko ma wady otworów wentylacyjnych;
2. Powstawanie otworu powietrznego: gaz wytwarzany przez rdzeń tarczy hamulcowej w wysokiej temperaturze musi przepływać poziomo na zewnątrz lub do wewnątrz przez szczelinę rdzenia w piasku w normalnych warunkach. Rdzeń tarczy staje się cieńszy, ścieżka gazu staje się wąska, a opór przepływu wzrasta. W jednym przypadku, gdy stopione żelazo szybko zanurza rdzeń tarczy, duża ilość gazu wybuchnie; lub stopione żelazo w wysokiej temperaturze styka się z masą piasku o dużej zawartości wody (nierównomierne mieszanie piasku) w pewnym miejscu, powodując wybuch gazu, duszenie ognia i tworzenie dławiących porów; W innym przypadku utworzony gaz pod wysokim ciśnieniem wnika do stopionego żelaza i unosi się i ucieka. Gdy forma nie może go rozładować na czas, gaz rozprzestrzeni się w warstwie gazu między stopionym żelazem a dolną powierzchnią górnej formy, zajmując część przestrzeni na górnej powierzchni tarczy. Jeśli stopione żelazo krzepnie lub lepkość jest duża i traci płynność, przestrzeń zajmowana przez gaz nie może zostać ponownie wypełniona, pozostaną pory powierzchniowe. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli gaz wytwarzany przez rdzeń nie może unosić się i wydostawać przez stopione żelazo na czas, pozostanie na górnej powierzchni tarczy, czasami odsłonięty jako pojedynczy por, czasami odsłonięty po śrutowaniu w celu usunięcia zgorzeliny tlenkowej, a czasami znaleziony po obróbce mechanicznej, co spowoduje stratę godzin obróbki. Gdy rdzeń tarczy hamulcowej jest gruby, zajmuje dużo czasu, aby stopione żelazo uniosło się przez rdzeń tarczy i zanurzyło rdzeń tarczy. Przed zanurzeniem gaz wytwarzany przez rdzeń ma więcej czasu, aby swobodnie przepłynąć do górnej powierzchni rdzenia przez szczelinę piaskową, a opór przepływu na zewnątrz lub do wewnątrz w kierunku poziomym jest również niewielki. Dlatego defekty porów powierzchniowych rzadko powstają, ale mogą również wystąpić pojedyncze, izolowane pory. Oznacza to, że istnieje krytyczny rozmiar, aby utworzyć pory dławiące lub pory powierzchniowe między grubością a grubością rdzenia piaskowego. Gdy grubość rdzenia piaskowego jest mniejsza od tego krytycznego rozmiaru, wystąpi poważna tendencja do powstawania porów. Ten krytyczny wymiar zwiększa się wraz ze wzrostem wymiaru promieniowego tarczy hamulcowej i ze ścieńczeniem rdzenia tarczy. Temperatura jest ważnym czynnikiem wpływającym na porowatość. Stopione żelazo wchodzi do wnęki formy z wewnętrznego wlewu, omija środkowy rdzeń podczas napełniania tarczy i spotyka się naprzeciwko wewnętrznego wlewu. Ze względu na stosunkowo długi proces temperatura spada bardziej, a lepkość odpowiednio wzrasta, efektywny czas unoszenia się pęcherzyków i wyładowania jest krótki, a stopione żelazo krzepnie przed całkowitym wyładowaniem gazu, więc pory łatwo powstają. Dlatego efektywny czas unoszenia się i wyładowania pęcherzyków można wydłużyć, zwiększając temperaturę stopionego żelaza na tarczy naprzeciwko wewnętrznego wlewu.
